-
1 βωμός
βωμός, ὁ (βαίνω, βάω, entstanden aus ΒΑΟΜΌΣ), jede Erhöhung, um etwas anderes darauf zu setzen, od. hinauf zu steigen, Gestell, Untersatz, für einen Wagen Iliad. 8, 441, ἅρματα δ' ἂμ βωμοῖσι τίϑει, plural. Homerisch statt des singular., v. l. ἀμβώνεσσι, s. Scholl. und vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 53, 20; für Bildsäulen Odyss. 7, 100 χρύσειοι δ' ἄρα κοῦροι ἐυδμήτων ἐπὶ βωμῶν ἕστασαν αἰϑομένας δαΐδας μετὰ χερσὶν ἔχοντες, v. l. βουνῶν, s. Scholl.; so noch Sp. vom Fußgestell der Statuen, wie gew. βάσις, Christod. 1, 1. Gew. Altar, Hom. oft, wie alle Folgenden; von der ἐσχάρα durch seine Höhe und Stufen unterschieden; ἱεροὺς βω-μούς Iliad. 2, 305, ϑεῶν ἱεροῖς ἐπὶ βωμοῖς Odyss. 3, 273; ϑεῶν ἐτετεύχατο βωμοί Iliad. 11, 808; Ἀπόλλωνος παρὰ βωμῷ Odyss. 6, 162; ohne Zusatz ἐπὶ βωμόν Iliad. 1, 440; βωμοὺς ἱδρύεσϑαι Plat. öfter. Die Dichter, bes. Tragg., brauchen öfter den plur. für den sing., z. B. Soph. Tr. 238. 752. – Sp. auch Grabhügel, Ep. ad. 691 ( App. 262).
-
2 ἜΡΔω
ἜΡΔω, nur praes. u. impf., att. ἕρδω, dazu von ἌΡΓΩ fut. ἔρξω, perf. ἔοργα, ἔοργαν, Batr. 179, plusqpf. ἐώργειν, auch ἐόργεε, Her. 1, 127, – 1) machen, thun, vollbringen, ἔρδε, thue es, Il. 4, 29; ὅσσ' ἔρξαν τ' ἔπαϑόν τε Od. 8, 490; so, thun im Ggstz des Leidens, Pind. P. 8, 6; πρὶν παϑεῖν ἔρξαντα Aesch. Ag. 1643; ἔρξον ὅπως ἐϑέλεις Od. 13, 145; φίλος εἴη καὶ φίλα ἔρδοι 15, 359; Hes., Pind. u. Tragg.; ἐπεὶ δοκεῖς τόδ' ἔρδειν καὶ λέγειν Aesch. Ag. 1633; ϑανάτῳ τίσας ἅπερ ἦρξεν 1511; ταχϑεὶς τόδ' ἔρδειν Soph. Phil. 6; ἔρδουσιν ἢ μέλλουσι O. C. 1074; τόλμαν ἃν ἔρεξα Eur. Andr. 837; ἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνην Ar. Vesp. 1431; τινί τι, Einem Etwas anthun, Il. 14, 261; ὃς δὴ πολλὰ κακὰ ἀνϑρώποισιν ἐώργει Od. 14, 289; 15, 360; gew. τινά τι, ὅ με πρότερος κάκ' ἔοργεν Il. 3, 351; σῦς κακὰ πόλλ' ἔρδεσκεν ἀλωήν 9, 450; ὅςτε ξεῖνον κακὸν ἔρξει Hes. O. 325; στρατὸς τοιοῦτος ἔρξας πολλὰ δὴ Μήδους κακά Aesch. Pers. 232; εὖ ἔρξαι τινά Theocr. 16, 25; κακῶς τινα, Her. 6, 88. – 21 opfern, ἱεροῖς ἐπὶ βωμοῖς Hes. G. 135; Διὶ ϑυσίας ἔρδειν Her. 1, 131, wie ἔρδομεν ἀϑανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας Il. 2, 306 u. öfter. Vgl. ῥέζω.
-
3 ἔρδω
Aἔρδον Il.11.707
, [dialect] Ion.ἔρδεσκον 9.540
, Hdt.7.33 : [tense] fut.ἔρξω Od.11.80
, Hes.Op. 327, A.Pers. 1059(lyr.), S.Ph. 1406 (troch.): [tense] aor.ἔρξα Od.8.490
, Hdt.5.65 ; and so in A.Th. 923 (but codd.): [tense] pf.ἔοργα Il.5.175
, etc. ; [ per.] 3pl.ἔοργαν Batr.179
: [tense] plpf. ἐώργειν, [ per.] 3sg.ἐώργει Od.4.693
, 14.289,ἐόργεε Hdt.1.127
: [tense] pf. part. [voice] Pass.ἐργμένος B.12.207
: [tense] aor. 1 part. [voice] Pass. ἐρχθείς ib.65. (Aspirated acc. to Sch.Ar.Ach. 329, and so freq. in codd. of Hom., cf. Thgn.690, Epic. ap.Pl.Euthphr. 12a : fr. ϝέργ-ψω (through ϝέρζδω), cf. ἔργον : [tense] impf.ἔερδον Sol.
ap. Arist.Ath.12.3 : [tense] aor. 1ἔϝερξα Inscr.Cypr.146
H. ; written βέρδηι in Schwyzer183 (Crete, iii/ii B. C.), cf. ϝηρόντων (imper.) GDI5013ii10, ϝήροντι ib.4987a2):—poet. and [dialect] Ion. Verb, do,ὅσσ' ἔρξαν τ' ἔπαθόν τε Od.8.490
;ἔρξον ὅπως ἐθέλεις Il.4.37
;ἔρξον ὅπῃ.. νόος ἔπλετο 22.185
;εἰ δέ κεν ὣς ἔρξῃς 2.364
;εὖ ἔρξαντα 5.650
, cf. Inscr.Cypr.l.c. ;οὔτε εὖ ἔρδων οὔτε κακῶς Thgn.368
;αἴ τις τούτων τι ϝέρκσαι Leg.Gort.10.30
; opp.πάσχω, ἔρξαι τε καὶ παθεῖν Pi.P.8.6
; παθεῖν ἔρξαντες prob. in A.Ag. 1658 (troch.): freq. c. acc., ἔ. ἔργα βίαια, μέγα ἔργον, Od.2.236, 19.92 ; ἔ. φίλα, ἐσθλά, πολλά, etc., 15.360, Il.2.272, 9.320, etc.: sts. c. dat. pers.,ὃς δὴ πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισιν ἐώργει Od.14.289
;μὴ Νυκτὶ..ἀποθύμια ἔρδοι Il.14.261
, cf. Mosch.4.93 codd.: more freq. c. dupl. acc,ὅ με πρότερος κάκ' ἔοργε Il.3.351
;κακὰ πολλὰ ἔοργε Τρῶας 5.175
, cf. 9.540, A.Pers. 236 (troch.), etc. ;ἀνήκεστον πάθος ἔ. τινά Hdt.1.137
; alsoεὖ ἔ. τινά Thgn.105
, 955, Semon.7.80, etc. ;κακῶς Hdt.6.88
, E.Med. 1302 : without an Adv., ἔ. τινά to do one harm, S.Ph. 683(lyr.): less freq. with Subst. alone as object,ἔ. πήματα A.Pers. 786
;προσωφέλησιν S.Ph. 1406
(troch.) ; ἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνην let him practise.., Ar. V. 1431 ; also :—[voice] Pass.,τὸ καλῶς ἐργμένον B.12.207
; εὖ ἐρχθέντος ib.65.2 offer a sacrifice (cf. ῥέζω), not in [tense] pf. and [tense] plpf. ; ;ἔ. ἱερὰ καλά Hes.Th. 417
;σφάγια θεοῖσιν ἔρδειν A.Th. 231
;Διὶ θυσίας Hdt.1.131
:—[voice] Pass.,θυσίη ἐρδομένη ὧδε Id.4.60
;θανόντεσσιν ἐρδόμενον μέρος Pi.O.8.78
: abs., offer sacrifice,ἔρδειν..ἱεροῖς ἐπὶ βωμοῖς Hes.Op. 136
, cf. Porph.Abst.2.59.—Found in late [dialect] Ion. Prose, Aret.CA2.3. ( ῥέζω is another form of this verb.)
См. также в других словарях:
έρδω — ἔρδω (Α) 1. ενεργώ, εκτελώ (α. ἔρξον, ὅπως ἐθέλεις, Ομ. Ιλ. β. «ἔρδειν ἔργα βίαια», Ομ. Οδ.) 2. θυσιάζω (α. «κατά βωμοὺς ἔρδομεν ἀθανάτοισι τεληέσσας ἐκατόμβας», Ομ. Ιλ. β. «οὐδ’ ἔρδειν μακάρων ίεροῑς ἐπὶ βωμοῑς», Ησίοδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < (F)έρδω… … Dictionary of Greek
